kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
Bo wydaje się, że tylko zmieniając nastawienie ludzi tam, na miejscu można ocalić łuskowce, niedźwiedzie himalajskie, słonie, czy laotańskie szczury skalne. Amerykanie z Disney Found uznali, że to się może udać i mieli rację, bo efekty już widać!
Projekt ຄົ້ນພົບ, ຮັກແລະປົກປັກຮັກສາ ທຳ ມະຊາດລາວ czyli „Zobacz, pokochaj i chroń naturę Laosu” realizowany jest przez ZOO Wrocław i Free the Bears w ramach WAZA Nature connect grand, który współfinansują Disney Conservation Fund i Międzynarodowe Stowarzyszenie Zoo Edukatorów (International Zoo Educators Association). Zakłada on po pięć spotkań z tymi samymi, 200 uczestnikami. Jest to 50 rodzin reprezentujących trzy plemiona - Hmongowie, Khmu i Lao Luem. Głównym celem projektu jest przekazanie mieszkańcom wiedzy na temat otaczającej ich przyrody, zwrócenie uwagi na znaczenie bioróżnorodności i potrzebę jej ochrony. Ma pokazać, że ochrona to przyszłość, bo zachowanie lasów i zwierząt zapewni im byt, a wycinka i kłusownictwo, w krótkim czasie pozbawią ich możliwość przychodu. Prowadzący projekt chcą przy okazji zmienić postrzeganie zwierząt przez ludność Laosu. Zwierzęta są tam traktowane w sposób bardzo przedmiotowy – jako źródło pożywienia, czy zarobku. Stąd wizyty w sanktuariach Free the Bears, gdzie uczestnicy poznają historię konkretnych niedźwiedzi często bardzo skrzywdzonych przez ludzi. Tu też, przy wspólnym przygotowywaniu posiłków dla zwierząt czy enrichmentu, rozmawia się z nimi o braku skuteczności pseudo medykamentów i zachęca do korzystania z medykamentów dostępnych w aptekach.
- Musimy pamiętać, że nasi respondenci pochodzą z innego kontynentu, więc innej kultury i mają inną mentalność. Próbujemy ich zrozumieć i dać siebie zrozumieć. Dlatego spotkania mają charakter nieoficjalny. Prowadzą je edukatorzy i pracownicy fundacji Free the Bears, jest wśród nich osoba zatrudniona w ramach grantu. Takie jedno spotkanie trwa nawet 5 godzin i bierze w nim udział kilka rodzin, zwykle do 25 osób. W tym czasie uczą się jak rekultywować tereny łącząc hodowlę roślin i ochronę gatunkową, prezentowane są im zagrożone gatunki zwierząt, uczą się obserwować i fotografować przyrodę w sposób przydatny badaczom i pozwalający na stworzenie materiałów edukacyjnych dla szkół. – opowiada Anna Mękarska, specjalista ds. ochrony gatunkowej we wrocławskim zoo i koordynator projektu.
Jakie są pierwsze efekty?
Po pierwszych trudnościach, związanych przede wszystkim ze zdobyciem zaufania mieszkańców deszczowego lasu, zrealizowano pierwsze spotkania z 200 osobami. Laotańczycy zaskoczyli badaczy przede wszystkim doskonałą orientacją, gdzie w deszczowym lesie można spotkać poszczególne gatunki zwierząt. Powstała nawet anegdota wśród badaczy, że Laotańczycy któregoś dnia przyprowadzą saolę – „jednorożca”, którego odkryto w 1992 r. i którego badacze widzieli tylko raz! Odnotowano również duże zainteresowanie tworzeniem i sprzedażą ekopamiątek np. ze znalezionych wnyków, jako alternatywnego źródła utrzymania, co daje dużą nadzieję na przemienienie kłusowników w strażników przyrody.
W najbliższej przyszłości, chcąc dotrzeć do jeszcze większej liczby mieszkańców Luang Prabang, realizatorzy projektu planują udział w tradycyjnym Święcie Świateł odbywającym się w październiku. Różne plemiona, miejscowości, czy organizacje budują z tradycyjnych materiałów (drewno, pergamin, bambus, świece) łodzie udekorowane tradycyjnymi ozdobami i oświetlone świecami. W pochodzie przez centrum miasta łodzie przenoszone są i wodowane na Mekongu. Udział w tym święcie to szansa na zaprezentowanie ochrony zwierząt uczestnikom (Laotańczycy i liczni turyści), ale też wielka radość i duma dla uczestników projektu, którzy bardzo cieszą się na możliwość wzięcia udziału i zaprezentowania swojej pracy, kultury. Zwłaszcza, że udział w projekcie daje im możliwość wyróżnienia się w pochodzie.
Działania ruszyły w lipcu 2019 r. i potrwają do marca 2020. Budżet 20 000 USD.
