- Nie wie pani co znaczy dzieża? - Tomek Zwoliński jest wyraźnie zdziwiony. Dla wielokrotnego mistrza Polski w scrabble to słowo jak każde inne. Podobnie duha, szapa, zgnać czy ęsi. W grze dopuszczalne są wszystkie słowa znajdujące się w słownikach języka polskiego oraz ich poprawne formy gramatyczne (poza skrótami i nazwami własnymi).
- Są tacy, którzy uczą się słów na pamięć, nie zawsze wiedząc, co oznaczają. – mówi Zwoliński. – Dla mnie ich podstawowym źródłem są książki.
Swoją przygodę z grami słownymi Zwoliński zaczynał w latach 70-tych. – W liceum, na długich przerwach albo nudnych lekcjach graliśmy w „słówka” – wspomina. – Chodziło o to, aby z jednego wyrazu, np. „manifestacja”, ułożyć jak najwięcej innych. W latach 80-tych, grę podobną do współczesnych scrabble popularyzowało pismo „Razem”. – Najpierw wycinaliśmy plansze i litery z tektury, później korzystaliśmy z angielskiej wersji gry, flamastrem dopisując „ogonki”. Polska wersja pojawiła się dopiero w 1993 roku.
- Nie istnieje jedna recepta na sukces w scrabble – twierdzi Zwoliński. – Liczy się znajomość słów, umiejętność logicznego myślenia, dobra strategia i oczywiście sporo szczęścia.
Co z wyrazem na „k”
Zasady gry są proste. Z siedmiu wylosowanych liter, umieszczonych na stojakach, należy układać istniejące w języku polskim słowa. Przypomina to trochę tworzenie krzyżówki.
Każda litera ma swoją wartość punktową. Na specjalnej planszy występują też pola premiowe, które zwiększają wartość układanych wyrazów. Wygrywa ten, ko zdobędzie największą liczbę punktów. – Scrabble to doskonały sposób na rozwój umysłowy – twierdzi Łukasz Szałkiewicz, członek Komisji Językowej Polskiej Federacji Scrabble. – Dzięki niej można w przyjemny sposób przyswajać zasady polskiej gramatyki i ortografii, uczyć się logicznego myślenia, a także ciągle poszerzać słownictwo. W Oficjalnym Słowniku Polskiego Scrabblisty (OSPS) znajdują się obecnie ponad 2 miliony dozwolonych form. – Cały czas pracujemy nad jego uaktualnieniem – mówi Szałkiewicz. – Wiele wyrazów występuje we współczesnej mowie potocznej, ale na turniejach nie są dopuszczane. Tak jest na przykład z popularnym „pluszakiem”, który nie figuruje w słowniku. W środowisku skrablistów trwa również dyskusja nad słowami uznawanymi za wulgarne. – Jeżeli są ułożone poprawnie, to nie zostaną zakwestionowane – tłumaczy Szałkiewicz. – Wolelibyśmy jednak uniknąć sytuacji, w których układaliby je najmłodsi gracze.
Miecugow „fałszywym debiutantem”
Podczas wrocławskich rozgrywek na Politechnice odbyły się mistrzostwa Wrocławia, Akademickie Mistrzostwa Polski oraz Turniej Osobowości. Zwłaszcza ten ostatni wzbudził duże zainteresowanie. Wzięli w nim udział m.in. znani snowboardziści, Mateusz i Michał Ligoccy, poseł na Sejm Aleksander Skorupa, dziennikarka i prezenterka Anna Popek, szachistka Monika Krupa. Bezkonkurencyjny okazał się jednak Grzegorz Miecugow z TVN24. Chociaż skromnie tłumaczył, że to kwestia szczęścia, doświadczeni skrabliści od razu wyczuli, że ma dużą wprawę. – Rzeczywiście, brałem udział w rozgrywkach dziennikarzy – przyznał Miecugow. - Czasem wieczorem rozgrywam dwie - trzy partyjki w internecie. To dobra gimnastyka głowy.
Środowisko określiło go mianem „fałszywego debiutanta”. Zapowiedziano, że następnym razem zostanie zaproszony do normalnych zawodów, a nie Turnieju Osobowości. Duża część gwiazd miała bowiem niewielkie doświadczenie w grze i profesjonalizm dziennikarza pozostawił ich bez szans.
