- Wysokość dwudziestu metrów to mniej więcej piąte piętro dziesięciopiętrowca. Jednak wysokość nie ma tu znaczenia. Pokonując trasę patrzysz na długość taśmy i ekspozycję, czyli wszystko to, co cię otacza – opowiada Jan Gałek, który od 4 lat uprawia Slackline - dyscyplinę sportową polegającą na chodzeniu i wykonywaniu trików na taśmie. Ma ona 2,5 centymetra szerokości.
Sport narodził się pod koniec lat 70 w Kalifornii. W dolinie Yosemite pojawili się pierwsi śmiałkowie, którzy zaczęli chodzić po taśmach rozwieszonych kilkaset metrów nad ziemią. Dyscyplina wywodzi się ze wspinaczki skałkowej, dlatego najpierw chodzono po elastycznych linach wspinaczkowych. Są one okrągłe, wąskie i zbyt rozciągliwe, aby dobrze się po nich poruszać.
Student z Wrocławia podkreśla, aby Slackline-u nie mylić z chodzeniem po linie.
- To zupełnie inna dyscyplina. Linoskoczkowie utrzymują równowagę za pomocą tyczki. Lina zazwyczaj konopna lub metalowa jest mocno napięta i stabilna. Pomiędzy linoskoczkami i „slackerami” istnieje zasadnicza różnica - podkreśla Jan Gałek.
Adrenalina i koncentracja
Slackerzy twierdzą, że jest to w miarę bezpieczna dyscyplina i od chwili jej powstania nie wydarzył się żaden śmiertelny wypadek. Pokonujący odległość na dużej wysokości są zabezpieczeni liną asekuracyjną, która karabinkiem przypięta jest do taśmy. Kiedy slacker popełni jakiś błąd lub strąci go wiatr, zawiśnie na linie przesuwanej po taśmie.
- Różne są powody, dla których uprawia się ten sport. Jedni lubią stan maksymalnej koncentracji, inni adrenalinę, jeszcze inni chodzą po taśmie, aby poznać samego siebie – twierdzi Łukasz Nowicki, gimnazjalista z Oławy, który ćwiczy w parku Skowronim.
Taśma z tworzywa sztucznego wytrzymuje ciężar 3 ton i należy ją wymienić po pięciu latach używania. Niedawno w USA pojawiły się taśmy na bazie specjalnych poliuretanów, które wytrzymują ciężar ponad pięciu ton. W Polsce taśmy produkuje prywatna firma z Zakopanego.
Dokumenty proszę
- Nauka chodzenia nad ziemią jest dosyć trudna. Trzeba poświęcić dwa dni, aby przez około 1 minutę utrzymać się na linie. Ma być ona mocno naciągnięta– tłumaczy Paweł Rożek, tegoroczny maturzysta, którego spotkaliśmy w parku Południowym.
We Wrocławiu jest wiele miejsc, gdzie można spotkać slackerów. Ćwiczą m.in. na tamce niedaleko ulicy Dubois, przy gazociągu na Niskich Łąkach, okolicach Panoramy Racławickiej i w kilku wrocławskich parkach.
W Polsce chodzenie po taśmie nie jest popularną dyscypliną, dlatego budzi zdziwienie wśród przechodniów. Niektórzy uważają, że rozpinanie taśmy między drzewami to wybryk chuligański.
- Wiele razy spisywała mnie policja, która poucza, że na ćwiczenia trzeba mieć zezwolenie od miasta. Nie mogą nas ukarać, bo nie ma, za co. Każde drzewo lub urządzenie, do którego mocujemy taśmę wcześniej zabezpieczamy specjalnymi osłonami – dodaje student.
Zdarzają się również nieprzewidziane sytuacje podczas ćwiczeń. Skoncentrowanych slackerów rozpraszają dzieci, które np. podbiegają i trzęsą taśmą. Często rodzice nie reagują na reakcję najmłodszych. Są też ludzie, którzy rozpraszają robiąc zdjęcia z bliska lub komentują poczynania młodego człowieka.
10 listopada Jan Gałek wyjeżdża do doliny Yosemite bić rekord w najdłuższym przejściu. Student zamierza przejść po taśmie odległość ponad 60 metrów. Rekord ma zostać pobity ok. 700 metrów nad ziemią.
