W tym czasie będzie można zobaczyć pełen przekrój dokumentów poświęconych stolicy Dolnego Śląska, począwszy od pierwszych filmików braci Lumière, poprzez niemieckie kroniki z lat 20-tych, 30-tych i 40-tych (Wrocław podczas wojny) aż po polskie filmy i kroniki realizowane w latach 1946 -2005. Wszystkie te materiały stanowią ważne źródło historyczne ukazujące Wrocław, którego już nie ma… Tradycyjnie już wszystkie projekcje poprzedzone zostaną prelekcjami, które wprowadzą widza w kontekst historyczny powstania pokazywanych materiałów.
19 listopada o godz. 18.00 rozpocznie się blok filmów polskich, powstałych po 1945 roku, które pokazują rozmiar zniszczeń wojennych Wrocławia oraz proces odbudowy dokonujący się przez kolejne dziesięciolecia. Tu zobaczymy m.in. „Wystawę Ziem odzyskanych” z 1948 r. oraz inne filmy ukazujące ten okres. Pokazane zostaną: Odrą do Bałtyku, rok. 1946, Wystawa Ziem Odzyskanych, rok 1948, Breslau Rudolfa Tauera, rok 2003 (reż. Marcin Bradke) i „Oczami dziecka” 2007 - film o Zbigniewie Nowaku.
20 listopada o godz. 18.00 rozpocznie się cykl o przedwojennym Wrocławiu w dokumencie filmowym. W bloku tym zostaną zaprezentowane fragmenty filmów dokumentalnych związane z przedwojennym Wrocławiem, od pierwszych ujęć Constanta Girela z września 1896 roku poprzez wizytę Wilhelma II w 1913 roku, zdjęcia z lat 20-tych i 30-tych, aż po lata 40-te (m.in. Żydzi przy pracy w 1941 roku). Najdłuższym filmem będzie. „Front der Kameradschaft. Das deutsche Turn- und Sportfest in Breslau 1938“ (1938/39) dokumentujący trwające w dniach 23-31 lipca 1938 roku na terenach Stadionu Olimpijskiego Niemieckie Święto Gimnastyki i Sportu, wielką imprezę sportową o charakterze propagandowym, która zgromadziła 600 tys. widzów z Adolfem Hitlerem włącznie. Pod względem rozmachu było to największe wydarzenie masowe w historii miasta (poza wizytami Papieża).
Dzień później, 21 listopada, o godz. 18.00 widzowie zostaną przeniesieni do Cyrku Renz (reż. Arthur Maria Rabenalt, 1943). Treścią filmu są dzieje Ernsta Renza (1815-1892), twórcy najbardziej znanego cyrku w Niemczech, który swoje stałe siedziby miał w Berlinie, Wiedniu, Hamburgu i Wrocławiu (budynek cyrku mieścił się od 1878 roku przy pl. Rozjezdnym – Luisenplatz; w 1903 roku cyrk został przejęty przez Paula Buscha i odtąd zwano go Cyrkiem Buscha). Film skupia się na dwóch wątkach: miłosnym (dwóch artystów cyrkowych – Renz i Harms – rywalizuje o względy Bettiny, wnuczki zmarłego nieszczęśliwie tresera niedźwiedzi) oraz narodowym (Renz rywalizuje w „wojnie cyrków” ze swoim francuskim konkurentem Déjean’em). Film jest typowym przykładem niemieckiego kina rozrywkowego czasów wojny, dla wrocławian zaś istotne znaczenie ma fakt, że zdjęcia do filmu kręcono m.in. we wrocławskim Cyrku Buscha w okresie luty-czerwiec 1943 roku. Film stanowi więc jedyną okazję do zobaczenia wnętrza cyrku, który nie przetrwał działań wojennych i który znany jest jedynie z fotografii ukazujących jego zewnętrzne elewacje.
22 listopada o godz. 18.00 będzie można zobaczyć cykl pt. Obce miasto?. Drugi blok dokumentalnych filmów powstałych po 1945 roku. Wśród nich m.in. „Nasz Wrocław” Wrocław 1974 roku, w który wmontowano sceny z Festung Breslau.
Przed filmem odbędzie się spotkanie z historykiem Gregorem Thumem (na zaproszenie DSW). Pokazane zostaną: 40 dni Wrocławskiej fabryki wagonów, rok 1947, Nasz Wrocław, rok 1975, Odbudowa Wrocławia, rok 2005, Kapłan pojednania, rok 2009.
