Janusz Degler jest historykiem literatury, teatrologiem i edytorem; profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Wrocławskiego i Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. L.Solskiego w Krakowie (Filia we Wrocławiu) oraz członkiem Komitetu Nauk o Sztuce PAN (od 1990 r.) i Komitetu Nauk o Kulturze PAN (od 2004 r.).
Urodził się 2 czerwca 1938 w Sosnowcu. Studia polonistyczne ukończył na Uniwersytecie Wrocławskim (1961). Tutaj się doktoryzował w 1970 r. na podstawie rozprawy Inscenizacje sztuk S. I. Witkiewicza w teatrze międzywojennym. Tytuł profesora otrzymał w 1989 r. W latach 1975 – 2008 kierował Zakładem Teorii Kultury i Sztuk Widowiskowych Instytutu Filologii Polskiej. Wypromował ok. 300 magistrów i 20 doktorów. Był promotorem doktoratów honoris causa Jerzego Grotowskiego, Tymona Terleckiego i Jana Nowaka-Jeziorańskiego.
W latach 1973-1985 był kierownikiem literackim Teatru im. Cypriana Norwida w Jeleniej Górze. W roku 1979 po utworzeniu we Wrocławiu Wydziału Aktorskiego został prorektorem wrocławskiej Filii PWST im. L. Solskiego w Krakowie, którą to funkcję sprawował do 1987 r.
Swoje zainteresowania badawcze skupił na literaturze polskiej dwudziestolecia międzywojennego, a zwłaszcza na twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza; na dramaturgii i teatrze polskim XX wieku; na problematyce teorii i estetyki teatru.
Jest autorem około 180 rozpraw, artykułów, szkiców i recenzji. Wydał m.in.: Witkacy w teatrze międzywojennym (1973), Spotkanie z Witkacym (1978), Teatr jeleniogórski w latach 1945-1985 (1985), trzytomową antologię Wprowadzenie do nauki o teatrze (1976-1978), która stała się podstawowym podręcznikiem z zakresu teatrologii oraz Problemy teorii dramatu i teatru (1988; 2004). Opublikował pisma krytyczne i publicystyczne Witkacego pt. Bez kompromisu (1976) i jego teksty o teatrze Czysta Forma w teatrze (1977; 1986). Od 1990 r. jest przewodniczącym Komitetu Redakcyjnego Dzieł zebranych S. I. Witkiewicza wydawanych przez Państwowy Instytut Wydawniczy.
Opracował i wydał pisma Jerzego Grotowskiego, Tymona Terleckiego, Konstantego Puzyny, Zbigniewa Raszewskiego, Anny Micińskiej. Redagował serię wydawniczą Myśl teatralna w Polsce w XX wieku, w której ukazały się pisma teoretyczne najwybitniejszych polskich twórców teatru. Obecnie redaguje serię wydawniczą Dramat – Teatr w Wydawnictwie Uniwersytetu Wrocławskiego.
W latach1983-1990 sprawował funkcję zastępcy kierownika naukowego Centralnego Programu Badań Podstawowych Polska kultura narodowa, jej tendencje rozwojowe i percepcja. Był także członkiem Rady Naukowej Instytutu Sztuki PAN (1981-1984, 1990-1993); przewodniczącym Rady Naukowej Zakładu Narodowego im. Ossolińskich (1990-1995); przewodniczącym Rady Kuratorów Zakładu Narodowego im. Ossolińskich (1995-2005); a od 1977 r. jest członkiem Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego. W latach 1972-1983 był prezesem Wrocławskiego Towarzystwa Przyjaciół Teatru (od 1985 r. – prezes honorowy); od 1995 r. jest członkiem Rady Redakcyjnej miesięcznika Teatr.
