Jest to piętrowy blok o spłaszczonym, dwuspadowym dachu, ponad który na zachodnim krańcu wyrasta nieznacznie kwadratowa wieża kontroli lotów. Od wschodu budowla kończy się cylindrem niegdysiejszej sali Ikara, nad którą letni taras miała restauracja.
Tutejsze lotnisko zaczęło funkcjonować w roku 1910, a pierwszym obiektem był hangar dla sterowców o nazwie „Parseval”. W latach trzydziestych XX wieku latały stąd samoloty między innymi do Berlina, Drezna i Lipska, były także połączenia zagraniczne do Warszawy i Pragi. Podczas drugiej wojny światowej służyło również celom wojskowym - obok wybudowanego w roku 1938 specjalnie dla Luftwaffe lotniska na Strachowicach (Schongärten). W marcu 1945 roku radziecki ostrzał moździerzowy zniszczył trawiastą nawierzchnię lotniska, ale główny budynek przetrwał walki o Festung Breslau. Po wojnie wznowiono loty pasażerskie, ulokowano tu również samoloty sportowe Aeroklubu Dolnośląskiego, lotnictwo sanitarne i rolnicze. W hangarach rozwinęły się zakłady szybowcowe. Lotnisko gądowskie funkcjonowało do roku 1978. Następnie wzniesiono na jego terenie osiedle mieszkaniowe o nazwie, oczywiście, Gądów Lotnisko z takimi ulicami jak Samolotowa, Sterowcowa, Balonowa, Latawcowa, Bulwar Dedala, Bulwar Ikara.
Dawno przepadł elegancki wystrój sali Ikara i hali przylotów w budynku Pietrusky’ego. Urządzono tam przedszkole (obecnie wysoko notowana placówka nr 113 „Akademia przedszkolaka”), a pomieszczenia na piętrze adaptowano na mieszkania. Nowo rejestrowany zabytek wygląda jednak żałośnie, a wieża kontroli lotów jest po prostu ruderą. Uzyskany status obiektu stwarza pewne szanse na renowację.
