Bartoszewscy we Wrocławiu

- Pierwszy raz widziałem Ossolineum w 1938 roku we Lwowie – powiedział podczas przemówienia Władysław Bartoszewski. – Pomyślałem wtedy, że jest to ostoja polskości, przechowująca dzieła wielu pokoleń. Teraz i ja dokładam swoją cegiełkę. Należy bowiem pamiętać, że kto pali pochodnie, ten może palić kukły. Stąd już tylko krok do palenia książek, a po tym to aż groza mówić. Dlatego też ważnym jest zachowanie kulturalnej spuścizny.

Gabinety Władysława i Zofii Bartoszewskich oraz Jana i Jadwigi Nowak – Jeziorańskich znajdują się w Kamienicy pod Złotym Słońcem. Dodatkowo wystawę wzbogaciły kolekcje z Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, wśród których znajdziemy monety, ówczesne gazety, depesze napisane szyfrem, pieniądze, którymi posługiwano się w czasie okupacji i inne dokumenty z życia społecznego. Eksponaty zostały rozmieszczone na trzech piętrach kamienicy. Zadbano również o multimedialną stronę wystawy – można zobaczyć fragmenty dawnych i współczesnych filmów, oryginały pokwitowań za ukrywanie Żydów w dziale Rady Pomocy „Żegota”, pokój inteligenta, w którym stoją meble z gabinetu Jana Nowaka – Jeziorańskiego z pokazaną skrytką dla ukrywającego się towarzysza broni czy pokój radiostacji. Dodatkowo w sali stylizowanej na warszawskie kino Palladium będzie można o godz. 11.00, 13.00, 15.00 i 17.00 obejrzeć pokazy filmowe, na który składać się będą obrazy z powstania warszawskiego, dokumentujące walki w stolicy.

Niespodziankę stanowi sala z obrazami pochodzącymi z kolekcji Jana Nowaka – Jeziorańskiego. Można tam zobaczyć taki unikat jak dzieło Jana Matejki „Utopiona w Bosforze”.

- O Państwie Podziemnym trzeba pamiętać – powiedział Władysław Bartoszewski. – Polacy powiedzieli wyraźne „nie” hitlerowskiej wizji świata. My nie prowokowaliśmy jak usiłują nam teraz wmówić niektórzy mali niemieccy rewizjoniści. Podczas wydarzeń w Czechosłowacji po Układzie Monachijskim ogłoszono mobilizację, która miała pokazać, że my nie pozwolimy na takie postępowanie. Państwo Podziemne było ewenementem na skalę światową. Być może nie za naszego życia, ale za wiele lat, kiedy ludzie będą interesować się wiekiem XX zbiory, będące w posiadaniu Zakładu Ossolińskich, staną się dla nich źródłem wiedzy o tych i obecnych czasach.