Ten Years After to jeden z najważniejszych zespołów bluesowo - rockowych ubiegłego stulecia. Brytyjczycy występowali na Woodstocku, na Wyspie Wight, The Miami Pop Festival czy The Newport Jazz Festival. Koncerty zespołu były rodzajem spektaklu transu, gdzie blues i rock szły w parze z teatrem muzycznej wirtuozerii, wpisującej się trwale w muzyczny obraz epoki „dzieci-kwiatów”.
Zespół został założony w 1967 roku w składzie: Alvin Lee, Chick Churchill, Leo Lyons i Ric Lee. Niedługo po tym dostał zaproszenie, by grać na Windsor Jazz Festival.W 1969 pojawili się na Newport Jazz Festival, pierwszym festiwalu, na który zostały zaproszone zespoły rockowe. W sierpniu Ten Years After wystąpiło w przełomowym dla siebie Festiwalu Woodstock, prezentując prawie dziesięciominutową interpretację „I’m Going Home”, która była kluczową w później wydanym filmie i ścieżce dźwiękowej. Druga połowa 1973 roku przyniosła wiele pomniejszych projektów i kłótnie w zespole. Grupa w 1974 r. wydała album „Positive Vibrations”. Po ostatniej (28.) trasie koncertowej w USA zespół rozpadł się. Ten Years After zjednoczył się ponownie w 1983 r., odbywając trasę koncertową w Wielkiej Brytanii, grając kilka koncertów w USA w 1988 r. i wydając jeden album „About Time” (1989). Grał muzykę inspirowaną klasycznym rock’n'rollem, bluesem i jazzem. Profil artystyczny i repertuar zawdzięczał głównie swemu liderowi, A. Lee, kompozytorowi, wokaliście i instrumentaliście, nazywanemu często najszybszym leworęcznym gitarzystą świata. Obecnie zespół działa i koncertuje bez Alvina Lee. Jego miejsce zajął gitarzysta i wokalista – Joe Gooch, który gra od 2002 roku. Artysta ten tchnął nowe życie w zespół, pomagając wytyczać nowe kierunki.
W sierpniu 2005 ukazała się podwójna płyta „Roadworks”. Grupa w trasie po Europie i USA spędziła kilka miesięcy, ale udało się znaleźć czas, aby nagrać nowy materiał. W listopadzie 2008 ukazał się najnowszy album studyjny „Evolution”.
