Od jedenastu lat agent patrzy bezsilnie na rezultaty kolejnych zabójstw, od jedenastu lat prześladują go wspomnienia miejsc zbrodni i ciał ofiar, które łączy jedynie kolor włosów – truskawkowy blond. Przez jedenaście lat bestia w ludzkim ciele pozostaje nieuchwytna, kontynuując swoje dzieło. Do czasu...
W wyniku rutynowej kontroli drogówki zatrzymany zostaje Ulysses Christopher Maxwell. Lub coś, co się za niego podaje. W podróży towarzyszą mu jedynie rozpłatane niedawno zwłoki młodej kobiety o włosach w kolorze z obsesji mordercy. "Więzień pochylił się na krześle. Jego oddech stał się płytszy, a błysk w oku bardziej poważny. Psychiatra miała wrażenie, że po raz pierwszy, odkąd osadzony się tu pojawił, jego uwaga była w pełni skupiona. – Pierwsza rzecz, jaką pamiętam, to taka, że siedziałem w samochodzie obok świeżo wypatroszonej kobiety... Wypatroszonej.... Irene Cogan wydało się dziwne, jak jedno proste słowo może działać na wyobraźnię – o wiele mocniej niż trzystronicowy raport koronera " – to fragment jego rozmowy z biegłym psychiatrem sądowym. Według dr Irene Cogan aresztowany cierpi na zaburzenie dysocjacyjne osobowości. Max, Christopher, Kinch, Lyssy, Alicia – wszyscy oni zamieszkują mózg Ulyssesa, nawzajem o sobie nie wiedząc, zmieniając jego świadomość niczym karty w kolejnym rozdaniu upiornego pokera. Przynajmniej jedno z nich jest odpowiedzialne za jego zbrodnie. "
Irene staje się zakładniczką dewianta, kiedy dokonuje on spektakularnej ucieczki z policyjnego aresztu. Usiłując odwlec nieuniknione, godzi się na skomplikowaną i perwersyjną grę o życie ze zmieniającymi się osobowościami szaleńca. Tymczasem agent Pender rozpoczyna wyścig z czasem, by ją odnaleźć i zakończyć koszmar trawiący jego życie od lat.