kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
Autorem dzieła był Ernst Seger, niemiecki rzeźbiarz studiujący we Wrocławskiej Szkole Sztuki, a później w Paryżu. Ernst zasłynął także jako autor wrocławskiej fontanny Alegorii Walki i Zwycięstwa na pl. Jana Pawła II.
Rekonstrukcji pomnika podjęli się wspólnie Towarzystwo Miłośników Wrocławia, Polski Związek Łowiecki i miasto Wrocław, a swój wkład finansowy mieli także wrocławianie, którzy wsparli projekt dobrowolnymi datkami.
Prace trwały rok, cała inwestycja pochłonęła ok. 300 tysięcy złotych, z czego połowa to koszt materiału, z którego został wykonany pomnik. Pieniądze pochodziły z publicznej zbiórki i od sponsorów. Autorem rekonstrukcji jest Ryszard Zarycki.
- Chciałbym podkreślić, że jest to projekt społeczny i podziękować wszystkim wrocławianom, dzięki którym Diana wróciła na swoje miejsce - powiedział w trakcie uroczystości Adam Grehl, wiceprezydent Wrocławia.
Pomnik Diany, a właściwie Grupa Diany, jak nazywano przed wojną pomnik, stał w parku Szczytnickim u zbiegu ulic Mickiewicza i Wróblewskiego. Antyczna bogini trzymała w ręku włócznię i towarzyszyły jej dwa psy myśliwskie. Wbiegała na cokół ułożony z głazów, które imitowały górski krajobraz. Wokół zasadzono drzewa iglaste i roślinność alpejską. Tę część parku nazywano nawet Ogrodem Diany.
Park Szczytnicki do końca XVIII wieku był lasem i terenem łowieckim, dopiero w XIX wieku zaczęto go przekształcać w teren rekreacyjny. W 1833 roku powstał tu Tor Wyścigów Konnych, którego pozostałością jest kształt Pergoli, prawdopodobnie główna trybuna była w miejscu dzisiejszej Iglicy. Potem rozbudowywano kompleks – powstało zoo, Hala Stulecia, Pawilon Czterech Kopuł, Ogród Japoński. Park Szczytnicki przez dłuższy czas był jedynym terenem rekreacyjnym dla mieszkańców. Chodzili do niego przez most Szczytnicki, a zaraz za nim witała ich Diana.
